หัดเดินลำพังถ้าหากไม่มีผู้ใดจะได้เดินด้วยตัวเองได้

[fairya]

กำแน่นเท่าใดก็สู ญ เ สี ย มากแค่นั้น

ราวกับ การกำทรายนั่นแหละ ยิ่งคุณกำแน่นทรายก็ตกออกมาจากมือมากเท่านั้นที่ควร

ถนอมควรทราบถนอม เนื่องจากว่า เมื่อใดที่คุณ สู ญ เสียไปสิ่งนั้น คนนั้นบางทีอาจเป็นของที่มีราคาที่ทำให้


คุณเ จ็ บ ป ว ด และก็เศร้าใจที่สุดก็เป็นไปได้เมื่อใด ที่รู้สึกสิ้นหวังหากอย า กร้องไห้ก็


ร้องออกมาเหอะแต่เมื่อร้องจนถึงพอใจแล้ว ก็ต้องลุกขึ้นยืนหยัด อีกรอบให้ได้

ความซาบซึ้งตอบแทนความสัมพันธ์มิได้

ไม่ว่าจะเป็นใคร เพื่อนหรือคนแ ปลกหน้าคุณต้องเรียนรู้ที่จะยิ้ม หากแม้ในใจจะร่ำไห้ครวญคราง

สักเพียงใดเพราะมนุษย์ทุกคนต่างมีความเห็นชรา จึงอย่ า ไปมุ่งหวังว่าจะมีคนไหนกันดี

ต่อคุณโดยปราศจากเงื่อนไขแม้ใครสักคนไร้ค่าเพียงพอให้ท่านถนอม ก็ต้องฝึกฝนปลดปล่อย

ฝึกฝนวาง ฝึกฝนทิ้ง

อย่ า เลือกคบผู้ที่รูปพรรณสัณฐาน

ควรศึกษาที่จะสรรเสริญผู้ที่ความสามารถ แล้วก็ถ้าคุณมีความคิดว่าตนเองสู้คนอื่นเขามิได้อย่ า

ได้น้อยเนื้อต่ำใจ เพราะว่าคุณ ก็เป็นคนธรรมดาราวกับคนอื่นปกติ

บิดามารดาคือผู้ที่รักแล้วก็ห่วงใยต่อคุณเยอะที่สุด

อย่ า คิดถึงท่านเฉพาะตอนไม่มีเงิน อย่ า มีความรู้สึกว่าในสายตาบิดามารดา คุณยังเป็นเด็ ก

อยู่เสมอเวลาอันนี้ก็ถูก ถูกในมุมของบิดามารดาแต่ไม่สงส ารพ่อแม่เหรอ ที่มีลูกไม่ทราบโตสักครั้ง

ไม่มีอะไรเหมือนเดิม

เพราะทุกๆสิ่งทุกๆอย่างแปรไปทุกเมื่อทุกนาที อย่ า เอาขั้นตอนการเก่าๆมาแก้ไขปัญหา คนสองคน

รักกันบางทีอาจไม่ได้อยู่ด้วยกันตลอดเวลา อย่ า เอาแต่เพ้อเจ้อ อย่ า มัวแต่เรียกร้อง พราะ


สิ่งนี้บางทีอาจเป็นชนวนที่ทำให้คนสองคนไกลห่างกันมากกว่าเดิม

แนวทางของชีวิตนั้นย า วไกล

จงศึกษาที่จะเดินลำพังบ้าง เผื่อวันใดที่คนอื่นไม่ได้พอใจคุณเหมือนเดิม ก็ไม่ต้องเสียใจ

เนื่องจากทุกคนต่างมีเส้นทางของชีวิตที่จะต้องเ ดินเช่นเดียวกัน ไม่มีใครเดินเคียงคู่คุณไปจนกระทั่ง

ที่หมาย อย่ า ให้คนไหนผู้ใดผู้หนึ่งหรือเรื่องราวใดเรื่องราวหนึ่ง เปลี่ยนเป็นทั้งหมดใน

ชีวิตคุณความโชคร้ายของผู้คน เกิดขึ้นจากการรังเกียจที่จะอยู่เพียงลำพัง
พึ่งพาตัวเอง
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13363/
คำค้นหา : อยู่คนเดียว