การวินิจฉัย โรคไอกรน

[ButterBear]

 อาการ ไอกรน เป็น โรคติดเชื้อ  ที่ พบได้บ่อยในเด็ก  แต่ก็สามารถ  แพร่กระจายสู่ผู้ใหญ่ ได้เช่นกัน  เชื้อแบคทีเรียที่ทำให้เกิดโรค  คือ  เชื้อแบคทีเรียชนิดหนึ่ง ซึ่ง แพร่กระจายผ่านละอองฝอย



อาการของ [url=https://www.vimut.com/article/whooping-cough]ไอกรน[/url] มักเริ่มต้นด้วย  อาการเบื้องต้นที่คล้ายไข้หวัดธรรมดา เช่น  คัดจมูก แต่ จะรุนแรงขึ้นในระยะต่อมา  โดย ผู้ป่วยจะมีอาการไอเป็นชุด  และ มีเสียง "Whooping"  หลังจากการไอ  หากไม่ได้รับการรักษา  อาจ  ส่งผลให้เกิดอันตรายต่อชีวิต เช่น  ภาวะชัก



 วิธีตรวจหา  โรคไอกรน  มัก  ใช้การตรวจร่างกายและประวัติผู้ป่วย  และ การตรวจทางห้องปฏิบัติการ  จาก  ตัวอย่างจากทางเดินหายใจ  แนวทางการรักษาโรคไอกรน   ใช้ยากลุ่ม Macrolide  เพื่อ ลดการแพร่กระจายของเชื้อ  และ การดูแลแบบประคับประคอง



 วิธีลดความเสี่ยงจากไอกรน   ต้องได้รับวัคซีนในวัยเด็ก ซึ่ง ช่วยป้องกันโรคได้อย่างมีประสิทธิภาพ  วัคซีน  ถูกกำหนดให้ฉีดในช่วงอายุที่เหมาะสม  เช่น  ในเด็กเล็กและช่วงวัยรุ่น  นอกจากนี้ การหลีกเลี่ยงผู้ป่วยที่มีอาการไอ   ลดการแพร่กระจายเชื้อได้



 โรคไอกรน   มีอาการที่คล้ายไข้หวัดในช่วงแรก แต่ สามารถเป็นอันตรายได้  โดยเฉพาะใน  ผู้ที่ไม่ได้รับวัคซีน ดังนั้น  การเฝ้าระวังอาการ  ช่วยลดการแพร่กระจายและความรุนแรงของโรคได้